Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama

Boris na 3+

Nieokiełznana blond fryzura, pełna wzlotów i upadków kariera dziennikarska, studia w Oxfordzie i niewyparzony język. To najbardziej znane atrybuty Borisa Johnsona – mera Londynu od ponad stu dni, który zakazał picia alkoholu w środkach transportu. A czy zrobił coś jeszcze?

– Prawdopodobnie dałbym mu 5 na 10 punktów – komentuje dla jednej z brytyjskich gazet anonimowy pracownik administracji mera Londynu. – Nie wiadomo dokładnie, o co chodzi i wszystko jest trochę chaotyczne. Większość ludzi czeka na rozwój wypadków.

– On jest dokładnie taki, jak się prezentuje – mówi Steve Norris, jeden z członków jego administracji. – Często chodzi koło stołówki ze swoją tacą, jedząc banana i rozmawiając ze wszystkimi naokoło. Jego ciepło i dobro jest nieodparte oraz szczere – dodaje.  Łatwość nawiązywania kontaktów międzyludzkich przez burmistrza ma jednak swoje negatywne strony. Zdarza się, że podczas nieformalnych przyjęć, zachwycony jakąś osobą, oferuje jej pracę, twierdząc, że przydałyby się mu umiejętności lub wiedza danej osoby. W City Hall pracownicy jego administracji nieoficjalnie przyznają się do odczuwania braku koncepcji i pomysłu na przebieg działań rządowych.

– Zamierzam rozprawić się z przestępcami oraz poprawić jakość życia londyńczyków – tak w krótkich słowach Boris Johnson przedstawił swoje plany na początku maja, kiedy objął urząd mera. A zabrał się do tego bardzo powoli i bez dbałości o szczegóły.

Przestępczość

Pod rządami Borysa Johnsona uruchomiono policyjną operację „Blunt 2”, dzięki której zarekwirowano około pół tysiąca noży podczas przeszukań młodych ludzi na ulicach miasta oraz wprowadzono głośny zakaz picia alkoholu w środkach komunikacji publicznej. Nie sposób nie wspomnieć jednak, że jeden z jego zastępców został nim, pomimo że w przeszłości był oskarżany o malwersacje finansowe oraz „nieodpowiednie zachowanie”. Został zwolniony dopiero po ujawnieniu sprawy przez dziennikarzy.

Mieszkania

Utrzymano zobowiązanie Kena Livingstone’a do wybudowania w Londynie 50,000 mieszkań o przystępnych cenach do 2011 r. Wprowadzono jednak poprawkę znoszącą postanowienie poprzedniego mera Londynu, że połowa tych mieszkań ma być oddana do wynajmu dla biedniejszych mieszkańców, a w zastępstwie zapisano, że mieszkania te będą mogły być wykupowane przez prywatnych inwestorów.

Transport

Jak dotychczas Boris Johnson nie zaproponował żadnych większych pomysłów na rozwiązania transportowe w mieście, jedynym jego głośnym pomysłem jest konkurs na projekt dwupiętrowego autobusu dla stolicy. Jego doradcy zapowiadają gładki przebieg rozmów ze związkowcami i pracownikami metra oraz kolei (rośnie ich niezadowolenie i możliwość – już zapowiadanych – jednodniowych strajków we wrześniu).

Środowisko

Poza codzienną jazdą rowerem do pracy burmistrz Londynu nie podjął jeszcze żadnych poważnych decyzji w sprawie ochrony środowiska. Zniósł natomiast nakaz opłaty Congestion Charge  w wysokości 25 funtów za wjazd do stolicy dla dużych pojazdów. Nie rozpoczął jeszcze budowy specjalnych ścieżek i korytarzy dla rowerzystów, uzgodnionej jeszcze przez swego poprzednika.

Różnorodność etniczna

Podczas jego stu pierwszych dni w City Hall usunięto antyrasistowskie przesłanie z Rise Music Festival, co spotkało się z niedowierzaniem i drwiną ze strony Narodowego Zgromadzenia Przeciwko Rasizmowi (National Aseembly Against Racism). Kilka dni później doradca polityczny Borisa Johnsona, James McGrath, powiedział publicznie, że jeśli starszym mieszkańcom Londynu pochadzącym z Karaibów nie podobają się rządy nowego mera, to jeśli chcą, mogą wrócić tam, skąd przyjechali. Został natychmiast odwołany ze swojego stanowiska.

Administracja Borisa Johnsona jest uważana za swoisty plan przygotowawczy dla konserwatystów do ewentualnego objęcia władzy w całym kraju po najbliższych wyborach. Burmistrz Londynu nie kryje się z konsultacjami telefonicznymi z liderem partii konserwatywnej, Davidem Cameronem (jednocześnie jego przyjacielem z czasów studiów w Oxfordzie). Anonimowy członek partii konserwatywnej powiedział jednej z gazet brytyjskich, że główne biuro partii „oczekuje rozwoju wypadków”. – Myślę, że Cameron uważnie obserwuje poczynania Johnsona, ale nie chce wiązać się z nim zbyt blisko. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, to administracja mera Londynu będzie ogłoszona jako przykład nowoczesnego konserwatywnego rządzenia, a jeśli pójdzie źle, to Boris będzie przedstawiony jako po prostu „Boris”.

100 dni Borysa Johnsona według dat

Maj

03. zwycięska przemowa Borisa Johnsona i przejęcie stanowiska mera Londynu

05. powołanie Ray’a Lewisa na stanowisko swojego zastępcy ds. młodzieży

07. ogłoszenie planu wprowadzenia zakazu picia alkoholu w środkach transportu publicznego w Londynie

08. powołanie niezależnej grupy specjalistów ds. kryminalistycznych (Forensic Audit Panel) do sprawdzenia wydatków GLA Group (w jej skład wchodzi 5 organizacji: Greater London Authority, Transport for London, Police Authority, London Development Agency, London Fire and Emergency Planning Authority – przyp.aut.); do „niezależnej” grupy weszło 4 członków partii konserwatywnej

09. powołanie byłego dziennikarza BBC, Guto Harry’ego na stanowisko dyrektorads. komunikacji z mediami

25. publiczne stwierdzenie, że umowa o ropę zawarta pomiędzy Kenem Livingstone’em a Wenezuelą nie będzie przedłużona

31. masowa impreza alkoholowa i bijatyki w londyńskim metrze dzień przed wejściem w życie zakazu picia alkoholu w środkach transportu publicznego

Czerwiec

02. ujawnienie kosztów pracowników tymczasowych współpracujących z nowym merem o wysokości 465,000 funtów

17. zapytany przez dziennikarza, dlaczego usunięto antyrasistowskie przesłanie z Rise Music Festival, odpowiedział pytaniem: „Jest Pan pewien?”

19. wypowiedź dla programu telewizyjnego „Today”, iż „wątpi w istnienie” dokumentu na temat, jak chronić londyńczyków przed dodatkowymi kosztami związanymi z przygotowaniami do igrzysk olimpijskich. Okazuje się, że dokument ten jest dostępny na rządowej stronie internetowej

22. rezygnacja doradcy grupy pracowników tymczasowych Jamesa McGratha po jego wypowiedzi na temat starszych londyńczyków, pochodzących z Karaibów: „Pozwólcie im wyjechać, jak im się tu nie podoba”

Lipiec

01. ogłoszenie konsultacji nad rozszerzeniem Congestion Charge na zachodzie miasta

02. wspólna konferencja prasowa z kierownikiem policji w Londynie, Sir Ianem Blairem po jednych z zabójstw z użyciem noża przez nastolatków

03. udzielenie wsparcia Ray’owi Lewisowi (zastępcy ds. młodzieży) po dochodzeniu dziennikarzy gazety „The Guardian”, dzięki któremu ujawniono jego nadużycia finansowe i „niewłaściwe zachowanie”

04. rezygnacja Ray’a Lewisa

05. udział burmistrza Londynu w Paradzie Gejów i Lesbijek ubranego w różowy kowbojski kapelusz

16. publikacja raportu grupy specjalistów ds. kryminalistycznych – Forensic Audit Panel

21. powołanie Anthony Browna na stanowisko dyrektora programowego

28. ogłoszenie podwyżek dla pracowników GLA Group

30. wyciek informacji z maili, iż zastępca mera Londynu, Kit Malthouse, zwróciła się o prawną poradę na temat możliwości zawieszenia w obowiązkach kierownika policji w Londynie, Sir Iana Blaira

Sierpień

05. powołanie Harvey’a MacGratha na stanowisko prezesa rady nadzorczej Agencji Rozwoju Londynu oraz Edmunda Lazarusa (który darował 22,250 funtów na kampanię wyborczą Johnsona) na stanowisko członka rady nadzorczej. W radzie tej nie znalazł się żaden przedstawiciel partii laburzystów.

Źródło: www.guardian.co.uk

Katalog Stron

Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
Reklama