Dwór Elżbiety II potwierdził termin wizyty papieża Benedykta XVI w Szkocji i Anglii w dniach 16-19 września. Wizytę określa się oficjalnie jako pierwszą w historii stosunków brytyjsko-watykańskich państwową wizytę głowy kościoła katolickiego w Wielkiej Brytanii.
Andrzej Świdlicki
28.03.2010 07:00
(aktualizacja 09.08.2023 06:17)
Nie zmienia to faktu, iż rzeczywiście historyczny wymiar miała podróż Jana Pawła II – pierwsza wizyta tej rangi w tej części świata od 1534 r., gdy Henryk VIII na mocy tzw. Aku Supremacji zerwał z papiestem i sam się ogłosił zwierzchnikiem państwowego kościoła anglikańskiego, nie uznającego zwierzchnictwa Rzymu i nie płacącego świętopietrza. Powodem, dla którego wizycie Jana Pawła II (28 maja – 2 czerwca 1982 r., w rok po zamachu na jego życie) nie nadano rangi wizyty państwowej było to, że Wielka Brytania była wówczas w wojnie z Argentyną o Falklandy. By Argentyńczycy nie odebrali wizyty w Wlk. Brytanii jako afrontu, Watykan zdecydował nadać jej wymiar duszpasterski. Dla równowagi Stolica Apostolska zaaranżowała podróż Jana Pawła II do Argentyny w kilka dni po wizycie w Wlk. Brytanii (10-13 czerwca 1982 r.). Gdyby nie ta formuła, to do wizyty Jana Pawła II w Wlk. Brytanii zapewne w ogóle by nie doszło.
Różnica między wizytą papieża sprzed 28 lat, a obecną sprowadza się do tego, iż podróż Jana Pawła II była duszpasterską z elementami wizyty państwowej (przyjechał na zaproszenie episkopatu Anglii i Szkocji, ale odwiedził Elżbietę II w Pałacu Buckingham), to wizyta jego następcy jest państwowa z elementami duszpasterskimi (przyjeżdża na zaproszenie głowy państwa, ale odwiedzi wiernych). Meritum wizyty Benedykta XVI może być to samo, lecz wymaga innego protokołu. Głowę obcego państwa, w tym watykańskiego miasta-państwa, zaprasza Elżbieta II (za zgodą, lub nawet sugestią rządu). Zaproszony jest jej gościem i może zatrzymać się w którymś z jej pałaców (Wałęsa był gościem na zamku w Windsor, na pytanie: jak mu się spało? odpowiedział, że łóżko było tak duże, że nie mógł w nim znaleźć Danusi).
Wizycie głowy państwa towarzyszy też przejazd kapiącym od złota konnym pojazdem prywatną ulicą brytyjskiego dworu The Mall i bankiet wydany przez monarchę na cześć gościa. Z doniesień wynika, iż Benedykt XVI, podobnie jak Jan Paweł II nie chce, by jego wizyta odbywała się z taką pompą. W Londynie zatrzyma się, podobnie jak jego poprzednik pod „służbowym adresem” - w rezydencji nuncjusza papieskiego w dzielnicy Wimbledon. Nie chce też przejażdżki karetą (swego czasu o takiej przejażdżce Krakowskim Przedmieściem w karecie z Janem Pawłem II marzyło się generałowi Wojciechowi Jaruzelskiemu), ani bankietu w Pałacu Buckingham.
Wizyta Benedykta XVI jest wielkim zaszczytem dla szkockich katolików. Papież wyląduje w Szkocji i spędzi tam pierwszy z czterech dni pobytu. Wiadomo, iż na lotnisku w Edynburgu najprawdopodobniej powita go książę Walii Karol wraz z premierem, a w pałacu Holyroodhouse Elżbieta II z pierwszym ministrem autonomicznego rządu Szkocji. Kulminacyjnym punktem jednodniowej wizyty w Szkocji będzie msza św. pod gołym niebem w Parku Bellahouston w Glasgow dokąd papież przyleci helikopterem z Edynburga. W tym samym miejscu odprawiał mszę św. Jan Paweł II przyciągając tłum oceniany na 300 tys. wiernych, co było jednym z największych w Wlk. Brytanii chrześcijańskich spotkań.
Katolicy w Anglii cieszą się perspektywą beatyfikacji kardynała Johna Henry Newmana (1801-1890) w Coventry, gdzie znajdują się ruiny słynnej katedry zbombardowanej przez niemieckie lotnictwo (W odwiecie RAF zbombardował Drezno). Newman jest wybitnym intelektualistą i człowiekiem głębokiej wiary. Benedykt XVI po raz pierwszy przeczytał jego książki w wieku 18 lat w 1946 r. Jest szczególnie zainteresowany jego refleksjami nad sumieniem. „Czasem Newmana niesłusznie cytuje się tak, by powstawało wrażenie, iż popiera on liberalny subiektywizm. Tymczasem mówił on, iż sumienie budzi się w człowieku, gdy staje przed Bogiem i dopiero upieranie się człowieka przy więzi z Bogiem czyni z niego osobę ludzką” – powiedział o nim przewodniczący konferencji biskupów katolickich Anglii i Walii abp. Westminsteru Vincent Nichols na konferencji prasowej. Dodał, że Newman w swoich pismach pisze też o związkach rozumu i objawienia – obu będących darem Boga, o tym, iż Bóg nie występuje przeciw rozumowi i że prawda objawiona nie jest sprzeczna z rozumem, lecz jego uzupełnieniem. Będzie to pierwszy w Wlk. Brytanii beatyfikowany od 40 lat, choć nie na stadionie na Wembley, jak sugerowały wcześniejsze doniesienia.
Kardynał Newman był anglikańskim wikarym. W latach 30. XIX wieku kierował tzw. ruchem oksfordzkim mającym na celu uzmysłowienie anglikanom ich katolickich korzeni. W wieku 44 lat przeszedł na wyznanie rzymsko-katolickie, a w 1879 r. z lat z rąk Leona XIII (autora encykliki Rerum Novarum) otrzymał kapelusz kardynalski. Najbardziej wpływowe prace dotyczące „teologii sumienia” napisał na krótko przed i na krótko po swoim nawróceniu. Kongregacja Spraw Kononizacyjnych „zaliczyła” kardynałowi Newmanowi cud wyzdrowienia diakona Jacka Sullivana z Plymouth w stanie Massachusetts, cierpiącego na paraliż kręgosłupa i zgiętego w pół, który odzyskał sprawność ruchów. Wiktoriańskiemu kardynałowi przypisuje się również drugi cud, wymagany do uznania go świętym, ale zostanie on przebadany przez Kongregację dopiero po beatyfikacji.
Dla przewodniczącego konferencji biskupów Szkocji kardynała Keitha O’Briena, Benedykt XVI jest przede wszystkim nauczycielem, który przypomina Europie o jej chrześcijańskich korzeniach i kulturze. Św. Benedykt, którego imię przybrał kardynał Ratzinger po wyborze na papieża, był ustanowiony patronem Europy (Patrono di tutta l’Europa) przez papieża Pawła VI w 1964 r., a ośrodkiem jego działalności był klasztor na Monte Cassino. „Papież będzie do nas mówił z głębi chrześcijańskiej tradycji” – podkreślił O’Brien wskazując, iż jednym z najważniejszych wątków papiestwa jest tradycja wiary we współczesnym społeczeństwie.
Episkopaty Anglii i Walii oraz Szkocji krytykowały stanowisko laburzystowskiego rządu m. in. w sprawach badań nad komórkami macierzystymi, równouprawnienia gejów i pomijania wartości rodzinnych jako elementu kształtowania polityki. W lutym Benedykt XVI ustosunkował się krytycznie do forsowanej przez minister Harriet Harman ustawy o równości, narzucającej kościołowi obowiązek równego traktowania wszystkich osób (także gejów, ateistów i innowierców) w ubieganiu się o prace nie wymagające święceń kapłańskich. W liście do biskupów Anglii i Walii Benedykt XVI napisał, że proponowana ustawa „ogranicza wolność wyznania i w niektórych aspektach przeczy przyrodzonemu prawu”. „Nie oznacza to, że kościół katolicki jest przeciw równości. Przeciwnie uznaje równość ludzi wobec siebie i wobec Boga” – tłumaczył stanowisko papieża abp. Nichols – ale prace nad ustawodawstwem ws. równości są trudne i w tym przypadku kierując się dobrymi intencjami rząd dokonał błędnego osądu” – podkreślił.
W związku z nadchodzącymi wyborami episkopat szkocki przygotowuje dla wiernych listę kwestii, nad którymi powinni się zastanowić w swoim sumieniu głosując w wyborach na którąś z partii. Czy laburzyści przestraszą się wyborczego piekła i przywdzieją włosiennice? Ideowa feministka Harriet Harman we włosieinnicy niewątpliwie byłaby uznana za cud nawrócenia, ale cuda w polityce są jak pszenica na Syberii, która rośnie na wysokość słupów telegraficznych tyle tylko, że jeszcze rzadziej. Tempus fugit.
Podziel się
Oceń
Napisz komentarz
Komentarze
Aktualnie nie ma żadnych komentarzy. Bądź pierwszy, dodaj swój komentarz.
Napisz komentarz
Komentarze