Pomysł na zbudowanie największego na świecie koła widokowego pojawił się w 1993 roku. Ogłoszono wówczas konkurs na budowlę, która stać się miała największą atrakcją turystyczną Londynu. Julia Barfield oraz David Marks wpadli na pomysł zbudowania powiększonej wersji wielkiego młyna. Projekt był tak zaskakująco dobry, iż linie lotnicze British Airways postanowiły sfinansować London Eye.
Na początku naprzeciwko budynków parlamentu wylano masywne, ważące niemal 12 tysięcy ton fundamenty. Stalowe elementy dostarczano barkami pływającymi po Tamizie. Londyńska atrakcja powstawała w pozycji leżącej wspierając się na pontonach zacumowanych przy brzegu Tamizy. Gdy powstała już prawie cała struktura koła, postawiono ją do pozycji pionowej. Kolejno zamontowano dodatkowe wsporniki, silniki obracające kołem i 36 kapsuł.
Każda kapsuła waży po 10 ton, ma prawie 9 metrów długości i mieści w swym wnętrzu nawet 25 osób. Jednocześnie nad ziemią może znajdować się 800 osób. Wewnątrz kapsuł znajduje się system nagłośnieniowy, detektory dymu, trwa tam również nieustanna cyrkulacja powietrza. Wszystkie kapsuły zostały zamontowane w taki sposób, że ich podłoga, w trakcie obrotu koła, znajduje się w pozycji równoległej do podłoża.
British Airways London Eye jest jednym z kilku londyńskich przedsięwzięć, które miały na celu uczczenie konicec XX wieku. W nowy rok 2000 roku zostały otwarte: Kopuła Millennium, Most Millennium oraz wielki młyn London Eye.
Millenium Wheel jest największym kołem widokowym w Europie, a do niedawna był największy na świecie. Obecnie najwyższym diabelskim kołem, powstałym w lutym 2008 roku jest Singapore Foyer, które ma ok. 165 metrów wysokości.
Aby uniknąć długich kolejek do kas biletowych, najlepiej zarezerwować je telefonicznie lub on-line, kilka dni przed planowaną wizytą.
Strona www: http://www.londoneye.com
Napisz komentarz
Komentarze