Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama

Co zostało po igrzyskach w Londynie?

Igrzyska olimpijskie w 2012 roku zorganizowane w Londynie przebiegały pod znakiem zrównoważonego rozwoju. Organizatorzy zadbali o to, aby obiekty sportowe, które powstaną na potrzebę igrzysk, służyły przyszłym pokoleniom. Dlatego po dziś dzień możemy cieszyć się funkcjonalnością tamtejszych obiektów sportowych oraz ich niezwykłą architekturą. Zapraszamy w tournée po obiektach sportowych związanych z igrzyskami!
Co zostało po igrzyskach w Londynie?

Autor: fot. Shutterstock

Londyn trzykrotnie dotychczas był gospodarzem letnich igrzysk olimpijskich – w roku 1908, 1948 oraz w 2012. Ostatnie igrzyska przeszły wszelkie oczekiwania w kwestii szeroko zakrojonych działań inwestycyjnych oraz tego jak miasto zostało przygotowane na przyjęcie sportowców, kibiców oraz turystów. Głównym miejscem igrzysk 2021 stało się Lower Lea Valley, przemysłowy obszar Londynu, który na potrzebę wydarzenia przeszło kompleksową rewitalizację.

 

Park Olimpijski

Londyński Olympic Park mieści się Lower Lee Valley i jest jednym z największych przedsięwzięć tego typu w Europie. W 2012 roku miejsce to zachwycało rozmachem i innowacyjnością. Park Olimpijski w zamyśle był podzielony na dwie strefy: kulturalno-rozrywkową w południowej części oraz przyrodniczą w północnej. W kulturowo-rozrywkowej części znajdowały się nadrzeczne ogrody, kawiarnie i bary, natomiast w części przyrodniczej, można było znaleźć rzadkie gatunki flory i fauny, promowane były w niej proekologiczne rozwiązania. Na terenie Lower Lee Valley zbudowano większość nowych obiektów sportowych, w tym: Stadion Olimpijski (Olympic Stadium), Centrum Sportów Wodnych (London Aquatics Centre), Welodrom wraz z obiektami towarzyszącymi (London Velopark), Tor BMX (BMX Circuit), Hala Koszykówki (Basketball Arena), Hala Piłki Ręcznej (Handball Arena), Hala Hokeja (Olympic Hockey Centre). Dodatkowo w obrębie Parku Olimpijskiego zaprojektowano wioskę olimpijską, centrum informacyjne i prasowe oraz budynki infrastruktury technicznej. Za projekt odpowiedzialna była firma Hargreaves Associates i LDA Design.

 

Wioska Olimpijska

Samą Wioskę Olimpijską zaprojektowali w kolaboracji: szwajcarskie biuro architektury krajobrazu Vogt, urbanista Patel Taylor, pracownie: Fletcher Priest oraz grupa Arup Urban Design. Nad całym projektem pracowało ponad 50 architektów m.in. Allford Hall Monaghan Morris, CF Moller, Denton Corker Marshall, De Rijke Marsh Morgan, DSDHA, Glenn Howells, Ian Simpson, Lifschutz Davidson Sandilands, MAKE, Niall McLaughlin, Panter Hudspith, Patel Taylor, Piercy Conner. Znajduje się ona we wschodniej części Parku Olimpijskiego. Można rzec, że jest to osiedle mieszkaniowe, które podczas igrzysk olimpijskich miało pomieścić 17 tys. uczestników wydarzenia. Po igrzyskach cały kompleks został oddany do użytku i osiedlenia przez mieszkańców Londynu.

 

Olympic Orbit

Jedną z najbardziej wyczekiwanych atrakcji igrzysk olimpijskich 2012, nowym znakiem rozpoznawczym Londynu miał stać się tzw. ArcelorMittal Orbit. Jest to największa w Zjednoczonym Królestwie nowoczesna rzeźba, usytuowana w Parku Olimpijskim, między Stadionem Olimpijskim a Centrum Sportów Wodnych. Dzieło to jest wyższe o 22 metry od Statuy Wolności w Nowym Jorku. Rzeźba została zbudowana z 2200 ton stali i jest zarazem punktem widokowym na Park Olimpijski, wybudowane w nim obiekty sportowe i panoramę miasta. Na wieżę można wjechać windą lub wspiąć się jak na wieżę Eiffela schodami, po 455 stopniach metalowej konstrukcji. Autorami rzeźby są Anish Kapor i Cecil Balmond. Dla fanów zjeżdżalni, miejsce to ma do zaoferowania najdłuższy tor w Wielkiej Brytanii.

 

London Olympic Stadium

Stadion Olimpijski mieści się w południowej części Parku Olimpijskiego i z trzech stron jest otoczony wodą. Z resztą parku Stadion łączą malownicze gładki piesze. Autorem projektu jest biuro architektoniczne „Populus”. Obiekt ma konstrukcję stalową, część materiału pochodzi z odzysku. Beton wykorzystany do budowy fundamentów zawiera domieszkę popiołów poprzemysłowych. Tego typu decyzje były podyktowane nadrzędnym celem budowy, projektującym zależało na wykorzystaniu jak największej ilości produktów odpadowych i optymalizacji kosztów. Prasa okrzyknęła ten obiekt „najbardziej ekologiczny stadion na świecie". Stadion Olimpijski został po igrzyskach przekazanie jednemu z londyńskich klubów piłkarskich. W marcu 2013 podjęto decyzję o oddaniu stadionu pod opiekę klubowi West Ham United, który przebudował jego arenę na potrzeby rozgrywek Premier League.

 

Aquatics Centre

Olimpijskie Centrum Pływackie składa się z dwóch obiektów: basenu olimpijskiego długości 50 m zaprojektowanego przez Zaha Hadid Architects oraz budynku tymczasowego Areny Water Polo z basem o wymiarach 37 x 23 m i głębokości 2 m projektu David Morlley Architects. Warta uwagi jest konstrukcja falistego dachu Centrum Pływackiego, która nie posiada stalowych podpór.

 

London Velodrome

Welodrom jest obiekt wyposażonym w jeden z najszybszych torów kolarskich na świecie. Jest to projekt autorstwa Hopkins Architects. Tork kolarski liczy 250 m długości oraz ma dwa poziomy trybun. Tor kolarski zbudowany jest z drewna sosny syberyjskiej. Konstrukcja Welodromu została wykonana z materiałów ekologicznych. Naturalne doświetlenie obiektu, wynikające z przeszkleń dachowych, redukuje użycie światła sztucznego. Co ciekawe, obiekt wykorzystuje wodę deszczową do spłukiwania toalet.

 

Lee Valley BMX Track

Obok Welodromu usytuowany jest tor BMX o długości 400 m. Po igrzyskach olimpijskich został on zmodyfikowany i przeznaczony do użytku publicznego. Obiekt zawiera trasę rowerową dla rowerów górskich oraz drogowa. Obecnie jest to centrum kolarskie dla zawodowców i amatorów kolarstwa.

 

Lee Valley White Water Centre

Ten unikatowy kompleks kajakarski jest zlokalizowany na pograniczu hrabstw Essex i Hertfordshire, pomiędzy miejscowościami Waltham Cross i Waltham Abbey. Obiekt został wybudowany specjalnie na letnie igrzyska olimpijskie 2012 i posłużył do rozgrywania zawodów w slalomie kajakowym. Centrum składa się z toru głównego o długości 300 metrów i różnicy poziomów 5,5 metra, toru treningowego o długości 160 metrów i różnicy poziomów 160 centymetrów, a także zbiornika służącego do rozgrzewek, o powierzchni 10 tysięcy metrów kwadratowych. Ruch wody na torach zapewniają pompy o wydajności 15 metrów sześciennych na sekundę.

 

Copper Box

Copper Box mieści się na terenie Parku Olimpijskiego w Londynie. Swoją nazwę zawdzięcza okładzinie z miedzi, w większości pochodzącej z recyklingu złomu, którą pokryty jest dach oraz część fasady. Początkowo Copper Box określano jako ,,arenę piłki ręcznej” gdyż miały się odbyć się w niej fazy grupowe turniejów w tej dyscyplinie dla obu płci. Arena stała się szybko także miejscem zawodów szermierczych w ramach turnieju pięcioboju nowoczesnego. Obiekt funkcjonuje do dziś i służy okolicznym mieszkańcom, powstanie tam m.in. klub fitness i kawiarnia.




 

 


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
Reklama