KULTURA

Urodzona i wychowana w Polsce Basia Bartz, od czasu przeprowadzki do Wielkiej Brytanii piętnaście lat temu, stała się bardzo płodną i twórczą artystką londyńskiej sceny muzycznej. Jako skrzypaczka była członkinią niezliczonych zespołów i projektów, w ramach wielu gatunków muzycznych, obejmujących folk, „Americana”, eksperymenty, jazz, pop, a nawet dance. Na przestrzeni lat wielu wokalistów i autorów piosenek zwracało się do tej swietnej skrzypaczki, by pomogła im upiększyć ich piosenki swoim wrażliwym uchem i uniwersalną grą.

- Większą część mojego dorosłego życia spędziłam w Londynie i znam to miasto niebywale dobrze. O ile w ogóle można kiedyś dobrze poznać wiecznie zmieniający się Londyn. Jestem zafascynowana tym miastem, różnorodnością kulturową, możliwościami i doznaniami, jakich można czerpać mieszkając tutaj – mówi Małgorzata Trębicka, autorka książki „Zapach kadzidła” w rozmowie z Dariuszem A. Zellerem.

Piosenka Eda Sheerana „Perfect” zajęła pierwsze miejsce na brytyjkiej liście świątecznych piosenek wszechczasów.

Sobota, 3 grudnia 2022 r. Koncert jest muzycznym przywołaniem pamięci znakomitego kompozytora Karola Rathausa.

Sala Malinowa POSK-u. 238-246 King Street, W6 0RF, Londyn.

Aneta Kojadyńska: Dom Polski w Bedford świętuje 60 lat istnienia. Uroczystości tego Jubileuszu rozłożyliśmy na dwa dni.

11 listopada 1918 roku Polska, po 123 zaborów, odzyskała niepodległość o którą walczyły całe pokolenia Polaków. Ten historyczny dzień stał się faktem na mocy rozejmu podpisanego tego dnia przez Niemcy w Compiégne, kończącego I wojnę światową oraz przekazania w Warszawie przez Radę Regencyjną władzy Józefowi Piłsudskiemu, późniejszemu Tymczasowemu Naczelnikowi Państwa.

Program dnia: Godz.12.00 – Msza święta w Intencji Ojczyzny St. Andrew Bobola RC Church 1 Leysfield Road Londyn W12 9JF Godz.16.30 - Uroczysta Akademia POSK Sala Teatralna Polski Ośrodek Społeczno-Kulturalny 238-246 King Street Londyn W6 0RF

Z wykształcenia jestem slawistką. I nie tylko miłość do języków Słowian, ale również (a może nawet bardziej) do kultury zaprowadziła mnie... na cmentarz. Od dzieciństwa lubiłam nasze spotkania na cmentarzu. A później przyszły pytania - dlaczego tam chodzimy, a inne kultury czczą przodków inaczej? Skąd te znicze? itp itd. Dziwiłam się, gdy do Polski dotarł Halloween i zaczęła się krytyka świętowania z dynią, bo przecież ja, jako dziecko w PRL to znałam. Tata nam robił dyniowe strachy i stawiał w oknie. Ja na Śląsku to znałam, a w innych częściach Polski nie? Powoli znalazłam odpowiedzi na moje pytania i nadal biegałam na te cmentarze. Zawsze szczególnie wzruszały mnie opuszczone groby. Czasem więcej zniczy trafiało tam niż na rodzinne.

Kiedy zająłem się przemytem złota i elektroniki, a poźniej także haszyszu nie mogłem wymyślić ciekawszego tematu na napisanie książki. Pewnym problemem pozostawała intrygująca koncepcja książki. (…) Pomyślałem, że nie będę pisał dwóch książek o moim pobycie w Azji, jedną o przemycie, a drugą o azjatyckich religiach i mistycyzmie, którymi się interesowałem, tylko napiszę jedną książkę, w której wątki związane z przemytniczymi eskapadami i moimi doświadczeniami, jakie miałem zajmując się tak niebezpiecznym zajęciem, połączę z wątkami etnograficzno-duchowymi – mówi Dariusz Stobiecki, autor książki „Na przemytniczych szlakach. Podróże przez Azję i Europę”.