KUCHNIA

Działalność blogowa jest dla mnie kompilacją pasji i realizacji siebie, poprzez kreowanie własnych przepisów i stylizacji, wychodzących spod mojej ręki potraw, a to też sztuka! Gotując, relaksuję się i odpoczywam. Jak wcześniej już wspomniałam zawsze marzyłam o swoim własnym blogu, więc śmiało mogę powiedzieć, że jest to także milowy krok w sferze samorozwoju i pokonywaniu własnych barier – mówi Mariola Kłosowska-Pec, blogerka kulinarna.

Króliś (doświadczalny) nie poleca, bo nie żarł. Polecają Konefkowi przyjaciele: ciasto czekoladowe z musem dyniowym.

„Starych ni ma, chata wolna, oj będzie bal O, będzie bal, o będzie bal Na muzykę, tańce dzikie i pięć par I pięć par”

Króliś (doświadczalny) poleca pierś z kurczaka nadziewaną suszonymi pomidorami i kozim serem.

Króliś (doświadczalny) poleca sernik dyniowy, a co ma nie polecać jak jest, że paluszki lizać. Jakoś dwa tygodnie temu Konefka też robiła serniczek dyniowy, ale wtedy był na zimno. „Tom razom” był pieczony, bo „piździernikowo” wieje za oknem i nic zimnego Konefka do ust nie bierze.

Króliś (doświadczalny) ostatnimi czasy sporo bywa w „stolycy”. Hallelujah, hallelujah… To – jak się domyślacie – odgłosy Konefkowej radości, bo znaczy to tyle, że całą chałupę ma dla siebie i jest jak w pewnym wierszyku: siedzą, piją, lulki palą… Ma to też swoje niedobre strony, bo nałazi się to to po tej „stolycy”, zachłyśnie tzw. wielkim światem i potem wraca na Konefkowe za...

Ja już kiedyś pisałam, że jak niedziela to „cała” Polska jak szeroka musowo leci rosół robić, bo to się nie godzi, co by niedzielny obiad był bez rosołu. Taka tradycja i fakty panie, a z faktami podobno się nie dyskutuje. Rosół był, tradycji stało się zadość. No ale jeśli jesteśmy przy rosole, to Konefka najbardziej lubi to płynne i dużo klusków. Te taplające się tam jeszcze warzywka są dla Konefki wporzo, więc tak Konefka jada. Mięsko z rosołu jakoś niespecjalnie Konefkę podnieca, tak było od zawsze, więc już Konefka z tym przyzwyczajeniem nie walczy na siłę.

Krupnik z białą kaszą gryczaną. Wszyscy już znacie Królisia (doświadczalnego) i jego mało entuzjastyczny stosunek do mięsa. Owszem, zje od czasu do czasu, ale z bólem serca i międoli to tak długo, że się słabo robi. No, ale wiecie, taka historia się zdarzyła, jak byłam w sklepie. Idę sobie alejką z koszyczkiem, w radosnych podskoczkach mijam warzywka, potem rządek półek i nagle słyszę tajemniczy szept: Haloo Efka, dobrze cię widzieć. Czuję, że powinnaś się mną zaopiekować i wziąć do domu. Zapewniam, że spędzimy razem cudowne chwile.

Łopatka wieprzowa w sosie pomidorowo paprykowym, czyli sztuka przez duże S. Tam już mniejsza mniejszość, że sztuka mięsa, ale liczy się, że sztuka, a dobrze jest z kulturą poobcować, jakakolwiek by nie była. Przy Królisiu (doświadczalnym) to być może jedyna kultura z jaką będziecie obcować. Może się jeszcze zdarzyć, że będziecie obcować z kulturą bakterii. Proponuję więc docenić fakt, że sztuka i kultura była, i nie wnikać w szczegóły, jak ktoś będzie pytał jakiego rodzaju.

Jest niedziela, za oknem niesamowicie pada deszcz. Pogoda z serii, że nawet psa by na dwór nie wypuścił, ale jeśli macie Królisia doświadczalnego to jak najbardziej można, powiedziałabym nawet, że trzeba. Niech się wykica, popływa w kałużach, przewietrzy móżdżek. Jak wróci z dworku, to będzie tak ścierany życiem, że będzie zbyt zmęczony na przywalajki.